Na enkele cursussen aan de schrijversvakschool te Amsterdam te hebben gevolgd, schuif ik in 2006, samen met drie oud-cursisten, aan bij de keukentafel van Gerry van der Linden. Na enkele jaren, de groep inmiddels uitgebreid, wordt dit een tafel in haar woonkamer, en zie, de “Salondichters” zijn daar.
Maandelijks verdiepen we ons in eenieders teksten, bereid om van elkaar te leren.
In juni 2011 laten we een eerste bescheiden bundel onder de naam Salondichters uitkomen.
In 2009 en 2010 neem ik deel aan een cursus-week poëzie onder leiding van Rutger Kopland.
En in 2013 en 2014 volgde ik een poezië week met Nafiss Nia.
In 2010 word ik uitgenodigd me aan te sluiten bij de LAK-dichters;
een groep Leidse dichters die regelmatig bijeenkomt om elkaars poëzie te bespreken.
Mijn gedichten onderteken ik met ‘Helena’, de naam die ik bij mijn geboorte kreeg.
Borduren
met glanzend zijdegaren prikt ze de uren vast
kruissteken kleuren haar tijd
roze en gouden rozetten
de mooie dagen
pijnlijke momenten
paarse doornen, ijzergaren
vale tinten lila
op de achtergrond
de zondagen haakt ze in schulprandjes eromheen
ecru
Helena